Lexicon suntrimma: Ruin, destruction, fracture Original Word: συντρίμμα Strong's Exhaustive Concordance destruction. From suntribo; concussion or utter fracture (properly, concretely), i.e. Complete ruin -- destruction. see GREEK suntribo NAS Exhaustive Concordance Word Originfrom suntribó Definition a fracture, fig. a calamity NASB Translation destruction (1). Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 4938: σύντριμμασύντριμμα, συντρίμματος, τό (συντρίβω), the Sept. chiefly for שֶׁבֶר); 1. that which is broken or shattered, a fracture: Aristotle, de audibil., p. 802{a}, 34; of a broken limb, the Sept. Leviticus 21:19. 2. tropically, calamity, ruin, destruction: Romans 3:16, from Isaiah 59:7, where it stands for שֹׁד, a devastation, laying waste, as in Forms and Transliterations συντριμμα σύντριμμα συντρίμματα συντρίμματι συντρίμματί συντρίμματος συντριμμοί συντριμμόν συντριμμός σύντριψιν suntrimma syntrimma sýntrimmaLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |
    |